طبق آمار واردات سالانه موز به ایران چیزی حدود ۷۰۰هزار تن بوده است. با محاسبه جمعیت ۸۰ میلیونی ایران ، هر ایرانی درسال چیزی حدود ۸٫۵ کیلوگرم موز میخورد. برای این میزان موزی که ایرانیها مصرف میکنند، هرسال حدود ۵۴۰میلیون دلار هزینه میشود که دولت برای واردات موز دلار ۴۲۰۰ تومانی اختصاص نداده است و موز با ارز آزاد وارد میشود. اگر قیمت دلار بازار آزاد را ۲۰ هزار تومان در نظر بگیریم، یک حساب و کتاب ساده نشان میدهد که سالانه چیزی حدود ۱۰ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان خرج سالانه سبد میوه موز هر ایرانی میشود. این شرایط باعث کاهش واردات این محصول شده و به حدود ۴۳۰ هزار تن رسیده است.
ذر ایران استان های سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان درختچه موز کشت می شود. البته وجود باغ های بسیار از گیاه موز در استان سیستان و بلوچستان، این استان به قطب اصلی تولید موز در ایران تبدیل کرده است. در این استان شهر زرآباد به خوبی می درخشد و حجم بیشتر موز تولیدی این استان، بخاطر این شهر است. که در هر هکتار باغ موز در این شهر بیش از ۳۰ تن موز تولید می شود. برداشت محصول از این باغ ها در ماه های آبان و آذر در پاییز، اسفند در زمستان و فروردین و اردیبهشت در بهار، صورت می گیرد. طبق آمارها ، جمعیتی حدود ۸۰۰۰ نفر، از طریق کشت موز کار می کنند (به صورت مستقیم و غیر مستقیم).
در سال ۹۸ حجم موز برداشت شده از زمین های موجود در این استان سیستان و بلوچستان بیش از ۱۲۰ هزار تن بوده است . که درآمد مستمری برای تولیدکنندگان این محصول دارد ( طبق آمارها ، جمعیتی حدود ۸۰۰۰ نفر، به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق کشت موز کار می کنند). و. به دلیل بهره مندی این استان از رطوبت دریا و همچنین نزدیک بودن به خط استوا، سیستان و بلوچستان در تولید محصولات گرمسیری پتانسیل خوبی دارد و حتی محصولاتی همچون انبه، نارگیل و دیگر میوه های استوایی، در این استان کشت می شود که با برنامه ریزی کل کسری واردات این محصولات قابل جبران است.